To Niejohr: SSAINS FIKSCHEN
Ick mücht ne Schol upmoken,
wo wi grote Lüd
allens wedder rüggwärts liehrn deden,
wat wi verkiehrt mockt hebben.
Do süllen de ganz bobenan sitten,
de rutfinnen deer,
wo wi ut Woter wedder Woter moken kön,
ut Luft Luft, ut Wüer Sprok,
ut Gedanken Denken,
ut „müchten“ Don, un ut Lüd Menschen,
richtige eenfache , goode Menschen
met een Hert in de Brost
anstots dät Pottmanneh.
Erna Taege-Röhnisch ,Templin „Tieden un Lüd“ 1986