Jedes Johr ....
Jedes Johr måk ick dat sülwige, bevör dei Wiehnachtskisten in den Januar wedder tauschneert un up den Dachbörn bröcht warn: Ick schnieg’ einen ganz lütten Twiech von mien Wiehnachtsboom af. Un ick schriew mi sülwst einen Breif, mit all dat, wat gråd los is, wat ick denken, mi erhoffen un wat ick alln’s so fäulen dau. Dissen Breif mit den Twiech legg ick denn – båwenup - in dei Adventskist – all för den Dezember von dit Johr...Nu is dat gliek wedder sowiet: dei Adventskisten warn utpackt. Un ick freu mi all: up disse Tiet, dei nu wedder anbrecken deit, up dei Kerzenlüchten von den Advent.
Un dorup, dat ick wisslich den Twiech noch eis finnen dau, wegger mi von dat letzte Johr noch eis gröten deit. Un ick war den Breif ruternähmen könn’n, weggern ick mi sülwst schräben har, em war ick in miene Hänn’n holln, em läsen. Up dissen Momang freu ick mi ümmer düchtig, dissen Momang zelebrier ick: sick mit Rauh dålsetten un dortau ne Kerz anzünn’n un ’n Pott Tee dorbi hem....
So mark ick noch eis bi dat Läsen von miene Wüür, wat mi vör 11 Månde doch so allens bewägt het un dörch den Kopp un dat Hart gåhn is. Up disse Wies is disse Tiet mit dei tröchlingende Tiet verbunn’n. Un mien Blick kann noch eis wiet warn....Dat is gaut so. Un klor is vör mi nu utbreit’, wat ut miene Gedanken odder wat ut miene Wünsche worn is odder wat ick mi in den Januar doch vörnåhm’n har.... Von oewerrascht odder verdruucht, bet leeg odder trurig, dor kann nu alls dorbi sien.
Un ick kann ganz genau fäuln, wat sich nåh Licht un Sinn in disse Tiet niech utstrecken deit. Wie gaut, dat dat Advent nu wedder ward! Ein Tiet, dei mi inlåden deit, mi innerlich hentaugäben. Denn: in disse Advents- un Wiehnachtstiet kann soväl niech up den Weg kåmen.
Licht an för den Advent 2021. Un: ick bün dorbi. UTE EISENACK